กีฬาปิงปอง หรือ เทเบิลเทนนิส มาทำความรู้จักกีฬาชนิดนี้ ว่าความเป็นมาเป็นยังไง
กีฬาปิงปอง ประวัติปิงปอง หรือ ที่รู้จักในชื่อ เทเบิลเทนนิส เป็นกีฬาที่ใช้ผู้เล่น 2 คน หรือ 4 เป็นองค์ประกอบ โดยการตีลูกบอลสลับไปมา และมีอุปกรณ์การเล่น คือโต๊ะปิงปอง ไม้ตี และตาข่ายเพื่อแบ่งฝั่ง กฎกติกาการเล่นหลักสากล คือผู้เริ่มเกม ต้องตีปิงปองข้ามไปหาอีกฝั่ง และอีกฝั่งต้องมีการตีโต้กลับ
เกมในการเล่นนั้น ใช้เวลาที่รวดเร็ว และต้องมีไหวพริบ มีสายตาที่ไว ต้องสังเกตทิศทางของลูกปิงปอง ส่วนมากลูกที่อยู่ฝ่ายผู้ตี ผู้ตีอาจจะได้เปรียบ เนื่องจากสามารถที่จะ บังคับทิศทางของ ลูกปิงปองได้ว่าอยากให้ตก อยู่ตำแหน่งใด ปิงปองอยู่ในการดูแลของ องค์กรระดับโลก ITTF ชื่อเต็มคือ International Table Tennis Federation เริ่มก่อตั้งในปี พุทธศักราช 2469
กีฬาปิงปอง กีฬาเทเบิลเทนนิส เกิดขึ้นที่ประเทศใด มีต้นกำเนิดในอังกฤษ ยุควิกตอเรีย เป็นเกมในกลุ่มของคนชั้นสูง ที่เขาเล่นกันยามว่าง มีคนแนะนำว่า มีนายทหารท่านหนึ่ง เป็นชาวอังกฤษอาศัยอยู่ในอินเดีย ได้พัฒนาเวอร์ชันของการเล่นปิงปอง ในปี ค.ศ. 1860 ที่มาชื่อ “ปิงปอง” ใช้กันอย่างแพร่หลาย ก่อนที่ผู้ผลิตชาวอังกฤษ J. Jaques & Son Ltd จะสร้างเครื่องหมายการค้า ในปี ค.ศ. 1901
เป็นเกมที่ใช้อุปกรณ์ ที่มีราคาสูงในการเล่น และผู้ผลิตคือ Jaques เกิดขึ้นในสหรัฐอเมริกา โดยที่ Jaques ได้ขายสิทธิ์ให้เป็นของ Parker Brothers และเขาได้บังคับใช้ เครื่องหมายการค้า สำหรับคำนั้นในปี ค.ศ. 1920 ทำให้สมาคมต่างๆ เปลี่ยนชื่อเป็น “ปิงปอง” แทนที่จะเป็นคำที่ใช้กันทั่วไป แต่เป็นเครื่องหมายการค้า
ในการให้คะแนน ไม่ได้แตกต่างจากกีฬาเทนนิส แม้ว่าทั้ง สมาคมเทเบิลเทนนิสแห่งใหม่ ได้ก่อตั้งขึ้นในปี พ.ศ. 2464 และได้เปลี่ยนชื่อเป็น สมาคมเทเบิลเทนนิส แห่งอังกฤษในปี พ.ศ. 2469 สหพันธ์ปิงปองนานาชาติ (ITTF)
ปีพ.ศ. 2469 เจ้าภาพการแข่งขันชิงแชมป์โลก คือประเทศ ลอนดอน ใน พ.ศ. 2469 และใน พ.ศ. 2476 สหรัฐอเมริกาเทเบิลเทนนิส เอ็ดการ์ สโนว์ ได้ออกความคิดเห็นว่า คอมมิวนิสต์ ในสงครามเมืองจีนมี ความหลงใหลใน กีฬาปิงปอง
ในทางกลับกัน ความนิยมของกีฬาชนิดนี้ ลดลงในสหภาพโซเวียต ในทศวรรษที่ 1930 ส่วนหนึ่งเป็นเพราะ การส่งเสริมกีฬาประเภททีม และกีฬาทางการทหาร และอีกส่วนหนึ่งเป็นเพราะ ทฤษฎีที่ว่ากีฬาชนิดนี้ ส่งผลเสียต่อสุขภาพ
กีฬาปิงปอง และ กฎกติกา ที่มีการเปลี่ยนแปลง
กติกาปิงปอง หลังจากแข่งขัน กีฬาโอลิมปิกในซิดนีย์ท ITTF ได้ทำการเปลี่ยนแปลง กติกาหลายอย่าง เพื่อเพิ่มศักยภาพของ ปิงปองให้มากขึ้น ให้เหมาะสมกับการเป็นกีฬา ที่มีผู้ติดตามรับชม ตามสื่อโทรทัศน์ อย่างแรกลูกบอลขนาด 38 มม. (1.50 นิ้ว) ที่เก่ากว่าถูกแทนที่ อย่างเป็นทางการ ด้วยลูกบอลขนาด 40 มม. (1.57 นิ้ว) ในเดือนตุลาคม พ.ศ. 2543 สิ่งนี้เพิ่มแรงต้าน ของอากาศของลูกบอล และทำให้เกมช้าลงอย่างมีประสิทธิภาพ เมื่อถึงเวลานั้น ผู้เล่นได้เริ่มเพิ่มความหนา ของฟองน้ำ เร็วเลเยอร์บนไม้พาย ซึ่งทำให้เกมเร็วเกินไป และยากต่อการรับชมทางโทรทัศน์
หลังจากนั้น ทางองค์กรได้ทำการเปลี่ยน การนับคะแนนเป็น11 คะแนน (และการหมุนเวียนเสิร์ฟ ลดลงจาก 5 คะแนนเป็น 2 คะแนน) มีผลในเดือนกันยายน 2544 สิ่งนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อ ทำให้เกมเร็วขึ้น – จังหวะที่น่าตื่นเต้น นอกจากนี้ ITTF ยังได้เปลี่ยนกฎ การให้บริการ เพื่อป้องกันไม่ให้ ผู้เล่นซ่อนลูกบอล ในระหว่างการเสิร์ฟ เพื่อลดความได้เปรียบของผู้เสิร์ฟ ซึ่งมีผลในปี 2545 เพื่อให้ฝ่ายตรงข้าม มีเวลาตระหนัก ในการเสิร์ฟต้องโยนลูกบอล 6.3 นิ้ว ITTF ระบุว่ากิจกรรมทั้งหมด หลังเดือนกรกฎาคม 2014 เล่นด้วยลูกบอลวัสดุโพลีชนิดใหม่
อุปกรณ์ที่ใช้ในการเล่น กีฬาปิงปอง
ลูกบอล
เกมนี้ต้องใช้ลูกบอล ที่มีน้ำหนักเบา ความกว้างเพียง 40 มิลลิเมตร ลูกบอลจะต้องเด้งขึ้นประมาณ เกือบ 30 ซม. อาจจะสีขาว หรือสีส้ม พื้นผิวมีลักษณะด้านไม่เรียบ
การเลือกสีของลูกบอลนั้น ขึ้นอยู่กับสีของโต๊ะ และสภาพแวดล้อม ตัวอย่างเช่น ลูกบอลสีขาว มองเห็นได้ง่ายกว่า บนโต๊ะสีเขียว หรือสีน้ำเงิน มากกว่าบนโต๊ะสีเทา ผู้ผลิตมักจะระบุคุณภาพ ของลูกบอลด้วยระบบ การจัดระดับดาว โดยปกติตั้งแต่ 1 ถึง 3 โดย 3 เป็นระดับสูงสุด เนื่องจากระบบนี้ ไม่ได้มาตรฐานสำหรับผู้ผลิตทั้งหมด
โต๊ะ
โต๊ะกีฬาปิงปองมีขนาดกว้างเท่าไหร่ โต๊ะต้องมีความยาว ประมาณไม่เกิน 3 เมตร กว้างประมาณ 1 เมตรครึ่ง และความสูง ไม่เกิน 80 ซม. และต้องใช้วัสดุที่ สามารถทำให้ลูกปิงปอง เด้งได้ดีในขณะกระทบบนโต๊ะ ต้องทำให้ลูกบอล มีการเด้งติดต่อกัน ประมาณไม่เกิน 25 ซม. วัดการตกจากที่สูง ไม่เกิน 30 ซม. โต๊ะจำเป็นต้องใช้สีเข้ม
พื้นที่เล่น
ในการบังคับใช้ ต้องมีพื้นที่เล่น ที่ยาว 14 เมตรขึ้นไป กว้าง 7 เมตร ขึ้นไป ระยะห่างจากความสูง 5 เมตรขึ้นไป สำหรับงานวีลแชร์ ขั้นต่ำคือ 8 เมตร กว้าง 6 เมตรขึ้นไป
แร็กเกต
ผู้เล่นจะต้องใช้ ไม้ลามิเนต ที่หุ้มด้วยยาง 1 ด้าน หรือ 2 ด้าน ขึ้นอยู่กับการยึดเกาะของผู้เล่น ส่วนที่เป็นไม้ของไม้แร็กเกต มักเรียกกันว่า “ใบมีด” โดยทั่วไปแล้ว จะประกอบด้วยชั้นไม้หนึ่งถึง 7 ชั้น แม้ว่าบางครั้งจะใช้ไม้ก๊อก ใยแก้ว คาร์บอนไฟเบอร์ เส้นใยอลูมิเนียม และเคฟลาร์ ความหนาอย่างน้อย 85% ของใบมีด ต้องเป็นไม้ธรรมชาติ ประเภทไม้ทั่วไป ได้แก่บัลซ่า, ลิมบา, ไซเปรส และฮิโนกิ
ซึ่งเป็นที่นิยมในญี่ปุ่น ขนาดใบมีด จะยาว 17 เซนติเมตร และกว้าง 15 เซนติเมตร ถึงกฎอย่างเป็นทางการ จะเน้นที่ความเรียบ และความแข็งแกร่ง ของใบมีดเท่านั้น แต่ขนาดเหล่านี้ เหมาะสมที่สุด สำหรับสไตล์การเล่นส่วนใหญ่
บทสรุปของกีฬาปิงปอง หรือ Table Tennis
สำหรับประวัติเบื้องต้น ของกีฬาชนิดนี้ ก็อาจจะมีเพียงเท่านี้ บทความหน้าเราจะมาพูดถึงหลักการเล่น ประโยชน์ของกีฬาเทเบิลเทนนิส วิธีการเล่น และนักกีฬาปิงปองชื่อดัง ประโยชน์ของกีฬาเทเบิลเทนนิส ให้ทุกท่านได้ทราบกัน สามารถติดตามได้ที่ บทความกีฬาที่น่าสนใจ เราพร้อมนำเกร็ดความรูู้เรื่องกีฬาต่างๆ มานำเสนอให้ทุกท่าน ได้ติดตามกัน
Forest Tree